Affet Ya Rabbi II Şiiri - Tuncer Akbaba

Yüzler kara eller boş sefer bitiyor
Kulluk edemedik affet ya abbi
Huzura gelmeye bizlerde yüz yok
Yüzümüze vurma affet ya Rabbi.

Ne namaz var bizde huşu içinde
Ne oruçlarımız kalkan ateşe,
Sadakalar riya… işte öylece.
Huzura çıkmadan affet ya Rabbi.

Büyüklere hürmet küçüğü sevmek
Komşu- kardeş hakkı bizi terk etmiş,
Ticaret, hak-hukuk geri planda
Doğru yola döndür affet ya Rabbi.

Fakiri hor gördük, miskine tekme
Düşene sen de vur elinden tutma
İsyana batmışa hiç el uzatma
Ne hallere geldik affet ya Rabbi.

Aile içinde bağlar kesilmiş
Ocaklar sönüyor nesil sahipsiz,
İman pınarından fertler nasipsiz
Bizlere ihlas ver affet ya Rabbi.

Ümmetin feryadı yürek parçalar,
Zengin zenginlerle mal yarışında
İman, ahlak, haya çekilmiş arşa,
Bizlere iz’an ver yakma ya Rabbi.

Alimlere amel ihlas nasip et
Önderlere basar, hikmet nasip et,
Hakimlere hakkı, adalet lutfet
Hayret sonumuzu affet ya Rabbi.

Ülfetini ver de fitneler kalsın,
Haset, fesat bizden uzğa kaçsın,
Birliğimizi lutfet düşmanlar korksun
Vakar, heybet lutfet affet ya Rabbi.

Müslüman kanının akması dursun,
İslam beldeleri huzuru bulsun,
Dine kasdedenin soyu kurusun,
Şuur ver şiar ver lutfet ya Rabbi.

Münafığı göster kafiri bildir,
Lanetli kavime haddini bildir,
Küfür tek millettir el-Hak doğrudur,
Dost ve düşmanımızı bildir ya rabbi.

İlahi yetişir bu sıkıntılar
Bu dağınık ümmet ne zaman güler,
Bir sancak altında tek yürek atar
O günler gönder, göster ya Rabbi,
Bu ümmeti güldür, güldür ya Rabbi
05.08.2006