Affet Unutamadım Şiiri - Osman Söylemez

Affet! adam gibi unutamadım
Gönlümde sen dururken
Söküp atmaya kıyamadım
Yakmadım fotoğraflarını
Adını unutamadım
Doyamadığım gözlerine
Bakmaya utandım
Affet beni!
Seni sevmeyi unutamadım...
Şimdilerde bir başıma seni ozlüyorum
Mesela bir kanarya aldım
Duvarlarımı mora boyadım
Çok dışarı çıkmıyorum bu aralar
Üşütmüyorum artık akşamları
Ve artık kimse sarmıyor yaralarımı...
Halimi hatrımı soran yok
Sahi noldu eski dostlarıma
Şimdilerde bir iz bir bilen yok
Bir başına ne yapılır ki
Seni düşünmekten başka...
Artık korkmuyorum denizden
Çanakkale serin biraz
Kasım ayları kahveye çalıyor
Eylüller benim gibi
Biraz mavi biraz da siyah...
Artık yabancıyım sevgine
Kurudum yalnızlığa alıştım yokluğuna
Eşkiya gönlüm ne yapabilir ki
Sensizlik dağlarında
İninde tutsak ayrılığa