Affet Şu Kulunu Şiiri - Kerim Baydak

Affet Şu Kulunu

Ey Alemlerin Rabb’i, yolunda etme hakir,
Feda edeyim canım, eyleme garip fakir,
Kalben “hu” ihlasıyla, olayım dilde zakir,
Sen af eyle ey rabbim, şu çaresiz kulunu.

Yarab nasip etmezsen, asla zatın bilemem.
Hamd-ü sena etmeden, vallah sana gelemem
İhlâssızsa şu dilim, ahirette gülemem,
Sen af eyle ey rabbim, şu çaresiz kulunu.

Menzile ilerlerken, şaşırtma sen yolumu,
Vade tamam olmadan, bağlatma sen kolumu,
Malumdur yarab sana, diyemem şu halimi
Sen af eyle ey rabbim, şu çaresiz kulunu.

İnsanlar hep şaşırmış, gör çoğalmış firaklar,
Şeytana sırt vermişler, hep kor olmuş yürekler,
Sanki yer gök birleşmiş, hiç kar etmez direkler,
Sen af eyle ey rabbim, şu çaresiz kulunu.

Dalâlet içindeyiz, yarab doğruyu göster,
Delâlet ümidiyle, bu can kurtuluş ister,
Kerim’ce dil duada, kabul eyle ya settar,
Sen af eyle ey rabbim, şu çaresiz kulunu.

Kerim BAYDAK