02 / 02 / 2016
Dünya ya geldiğimde masum bir kul idim ben.
İçim dışım ter temiz günahsız kul idim ben.
Zamanla huysuz nefsim tanıştı günahlarla.
Günah işlerken bile kızaran yüz idim ben.
Şeytan hiç boş durmuyor devamlı çalışıyor.
Nefsi ele geçirmiş ona hep yön arıyor.
İnsanoğludur işte bazen ona uyuyor.
Ey affı geniş rabbim bağışla sen bizleri.
Rahmet pınarlarında bir dem su olmak için.
Marifet dergahında günahsız olmak için.
Şu beyhude dünyada sana kul olmak için.
Affın yelpazesinden ayırma sen bizleri.
ÜSTAD.
Kayıt Tarihi : 3.2.2016 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Altunay](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/03/affet-rabbim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!