Affet Öğretmenim Şiiri - İbrahim Çelebi 2

AFFET ÖĞRETMENİM

Konunun dışına çıkınca
Sana varıyordum her ders
Kareli bir defterden öteydi
Hayalimdeki beyazlığın
Dolar mıydı bilmem
Önde olsaydım
Arka sıradaki boşluğum
N’olur bana sormasın öğretmenler
Olmak dışındaki fiillerin çekimini

Hatırlayamazdım hele
Eş kenar üçgenlerin
İç açılarının toplamını
Tüm denizlerin
Uzakta kalan
Kıyıları gibi değil miydik?
Neyi değiştirebilirdi
Hatırlamamız
Pin kodlarımızı

Keder
Ekmek arası tuz kıvamında
Sorun tamamen
Düz gitmesi okul yolunun!
Çıkmadan tekrar nasıl bulunur ki?
Kızma! disiplin kurulum,
Ceketimin düğmelerini
İlikleyerek başlarım
Ön savunmama

Her gün her gün
Sıra sıra dizilirken
Ah bir getirebilseydim hizaya
Özlemlerimi

Tarihi çıkınlarımıza koyardınız her ders
Papirüslerin hışırtısından
Uyumayalım diye
Affet öğretmenim
Tüm milatlar değişmişti bende
O’ndan önce ve O’ndan sonra
Suçlamayasınız sevdiceğimi
Nedeni bambaşka çünkü
Zayıf almamın:
Saray mutfağına
Hiç benzememesi kantinimizin
Boşuna kıyıya paralel dağlar
Uzanmıyor çünkü içlerine umut
Felsefede sırtımıza yüklediğimiz dünya
Meğerse eğikmiş coğrafyada
Yükümüzün dengesini fizikte de bulamazdık
Kimyamız bozulurdu
Tek ümidimiz dünyayla oynamaktı
Beden eğitiminde

Edebiyat öğretmenim
Şimdi görseniz yazdıklarımı
Kırılacaksınız malum
Kim bilir
kaç not düşüreceksiniz
ortalamamı

Okul servislerine binsem de
Beni alamazlardı ruh koridorlarımdan
Gemilerimde bir tek sana yer verirdim
Bilinmeyen yerlere kaçarken
Seni düşünmek kaybolmak kadar güzelse
Paydosu olmayan tek ders aşksa
Haydi
Bekleme son zili
Sıkı tut ellerimi…

23-24 Mart 2010 Bartın

Bu Şiir İbrahim Çelebi’nin Bir Dizeye Dize Geldim(İstanbul-2011-Sis Yayımları) Kitabından Alınmıştır.