Affet Gençliğim Şiiri - Erkan Özayça 2

Elimi değsem ellerin kor olur...
Donmuş ellerimle...
Islık çalsam, ağıt olur kulaklarında.
Gülsem, kirpiklerin ıslanır...
Söz söylesem, yara gelir yüreğine.

Oysa...
Bir yerlerde açan çiçekler var,
Kardelen misali...
Söylenmemiş güzel sözler,
Doğacak güneşler var.

Öyküm öksüz...
Öyküm yetim...
Yürünmemiş yollar var,
Basılmamış çimen...

Ah, ne güzeldir 17’ler!
Sıra sıra, koşa koşa gelir 20’ler, 30’lar…
Desem ne çare?
Dinlemez.
Yorma! Yorma!
Yavaş ol!
Yaşa işte... doya doya.

Bir gün alsam ödünç "eskiden",
Gök gürler ya, derinden...

Ne aşklar bıraktım...
Ne uykusuz geceler...
Ne kızgınlıklar,
Ne kinler...
Asık suratlı, çatık kaşlı geçmişim.

Çok yaş aldım...
Çok hor davrandım...
Beni affet, gençliğim.