Affet Dediğinde... Şiiri - Oya Erişmiş

Affet dediğinde çok geçti,
Afetim olmuştun artık
Yüreğimi kurtaramadım sevda enkazımdan
İkimizin de bildiğini sustuğun anlarda
Her saniye bir sen ölürdü karşımda
Her saniye bir ben ölürdü içimde
Bu kadar can kaybından sonra biz;
Yürek göçüklerinin altında kalmış
Yaşam belirtisi olmayan, virane bir köy gibiyiz
Aşın değil aşkın yokluğundan sefaletimiz
Bilinmeyen bir dil artık sessizliğimiz
Ve bizi yazmayacak bile kendi tarihimiz

Affet dediğinde çok geçti
Afetim olmuştun artık
Bu kadar can kaybından sonra biz;
Kayıp bir kentin bulunmaya değmez
Kalıntıları gibiyiz…