Affet Çocuk...
Özgürlük!
Fırçanın ucunda olabilir mi?
Çocuğum.
Sınırları var tuvalin de...
Sınırsız düşler…
Umutlu gülüşler
Sığabilir mi çerçevelenmişlik içine…
Mutluluk
Mutluluk senin gözlerinde
Çocuğum …
Rengarenk açan rüzgar güllerinle
Göz içi öpüşler.
Mutluluk, bana uzattığın
Sıcacık ellerinle…
El ele çocuksu yürüyüşler…
Cennet
Ölümden sonra olabilir mi?
Çocuğum …
Sen cennetin kendisisin
Melek kanatlarını tel yel yolacak
Cehennemi yaşatacak
Kendimizi insan sanacak
Bizlere inat,
İçimizden gelensin.
Gamzelerin
Mutluluk çiçeği yanaklarında
Çocuğum.
Sıkı sarıl onlara.
Sırtındaki yükleri bırak...
Özgürce cennetine kurul
Bu günden vazgeçme,
Güneşli günler yarat kendine
Biz yalan söyledik çocuğum
Cehennem ateştir diye...
Gürcan Kırım
Gürcan KırımKayıt Tarihi : 4.12.2009 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''İşçi sınıfı,sömürüsünü sırtında taşır''çağrı karaçalı... çağrıgürcantamay=el ele çocuksu yürüyüşler…
Oysa kimilerini ekmek almaya giderken vurdular kimilerini ac ve susuz biraktilar.
kucucuk bedenler sokakta ac ve suvukta kaliyor hala.
TÜM YORUMLAR (56)