Affet Çocuğum Şiiri - Yorumlar

ilhamınız kadim olsun efendim.

ÇOCUK GÜLÜNCE

Bir deste güldü
Umut bağladık.
Gazze’ de öldü
Ona ağladık.

Bir daldır, ince
O kırılınca
Sular durulur
Çocuk gülünce.

Bir ince yağmur
Toprağı özler
Kimsesiz- mağdur
Ondadır gözler.

Bir damla su’ dur
Ümmete umman.
O kurtuluştur
Ondadır İman.

Kirli savaşın
Kurbanıdır O.
Bitmez bir marşın
Harmanıdır O.

Çocuklar bize
Umut müjdeler
Döner gündüze
Mazlum geceler.

Bekir URFALI

Biraz karamsarlık gördümbu şiirinizde.Evet hor kullanmışız dünyayı ve kullanırken yok etmişiz duyguyu, dostluğu, merhameti.Tasavvuf şiirindeki o sevgiden eser kalmamış içimizde, gönlümüzde.Olsa da çoğu zaman gösteremiyoruz bu güzellikleri, yansıtamıyoruz.Ama onlar öyle sevgi dolu ki o küçücük yürekleri.Ve öyle çıkarsız ve saf ki o sevgileri.
Üstümüze düşen tek şey aslında o güzellikleri devam ettirebilmelerini sağlamak.Esir olmadan duygularımıza, hırslarımıza ve alet etmeden onları kendi başaramadıklarımıza.

Tebrikler,hayatın gerçeklerini güzel yansıtmışsınız

Bakışlarında gizlenmiş geleceği ...
Bilemedik kadrini, kıymetini yarınlarının ... buraya kadar hepsi affa deger, affedecek hem de kolay, lakin
Anlayamadık, çözemedik nasıl oldu bu iş ...deyisi affa sunmak ne cüret!!! Bu rahatlik, bu basitlik, bu cehalet arkasinda kivirilip, etek altindan sivisip, köse basinda kükremek kapti kactiliginda ki heyecani bir dizisi, saskinligi öbür dizisi, seyredalisi beri dizisi...vs.lerden insana benzer türler olusmaya meydanlari bos tuttugumuzu yavrularimiza affa sunmaya biraz insaf be dostum..
Daha üstlenebilecegimiz ne cok görevler var... Saygiyla, sevgiyle, duyarliginla uyandirdigin bu yorumlari kutluyorum, tüm ictenligimle