Nasıl da parlıyordu gözbebekleri
İri kara, sevgi dolu ve berrak
Bakışlarında gizlemişti
Geleceğin,
Umutlarını, hayallerini, yaşam sevgisini.
Günahla tanışmadı daha küçüğüm
Pençesine düşmedi henüz kötülüğün
Tanımadı yılgınlık ve bıkkınlığı
Tatmadı zulmeti, zalim acıyı.
Sıçrayıp sekerken dağda bayırda miniğim
Bilmiyor geçim derdi nedir?
Gerilmedi yüz hatları sinirden
Ağrımayan kalbinde henüz sıkışmadı damarları
Uçurtmasıyla göğe ererken çığlıkları
Bulutlardan inmek istemedi sert kayalara
Yeşilliklerde yuvarlanırken
Nefessizliği,
Susuzluğu yaşamadı şimdilik.
Ey küçüğüm,
Ey benim bahtsız çocuğum
Nasıl bakacağız yüzüne senin
Sana verecek vaat dolu yarınlar yok ki
Daha harcayamadan
Geleceğini borçlandırdık dolu dolu.
Bin kez sitem etsen de bizlere
Hakkın var küçüğüm
Ağlasan yırtınsan da artık nafile
Dört tarafın kara duvar hayal penceren yok
Bin kez özür dilesek yeter mi?
Geleceğini çaldığımız için umutlarından.
Özrümüzü kabul et lütfen
Affet bizi çocuğum
Affet ve gülümse artık, ne olur
Çözemedik sarmalları, düğüm düğüm ederken
Bilemedik kadrini kıymetini yarınlarının
Affet bizi küçüğüm,
Affet!
(23.08.2005)
Burhanettin AkdağKayıt Tarihi : 23.8.2005 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Affet bizi küçüğüm, Affet!
ÇOCUK GÜLÜNCE
Bir deste güldü
Umut bağladık.
Gazze’ de öldü
Ona ağladık.
Bir daldır, ince
O kırılınca
Sular durulur
Çocuk gülünce.
Bir ince yağmur
Toprağı özler
Kimsesiz- mağdur
Ondadır gözler.
Bir damla su’ dur
Ümmete umman.
O kurtuluştur
Ondadır İman.
Kirli savaşın
Kurbanıdır O.
Bitmez bir marşın
Harmanıdır O.
Çocuklar bize
Umut müjdeler
Döner gündüze
Mazlum geceler.
Bekir URFALI
Üstümüze düşen tek şey aslında o güzellikleri devam ettirebilmelerini sağlamak.Esir olmadan duygularımıza, hırslarımıza ve alet etmeden onları kendi başaramadıklarımıza.
Bilemedik kadrini, kıymetini yarınlarının ... buraya kadar hepsi affa deger, affedecek hem de kolay, lakin
Anlayamadık, çözemedik nasıl oldu bu iş ...deyisi affa sunmak ne cüret!!! Bu rahatlik, bu basitlik, bu cehalet arkasinda kivirilip, etek altindan sivisip, köse basinda kükremek kapti kactiliginda ki heyecani bir dizisi, saskinligi öbür dizisi, seyredalisi beri dizisi...vs.lerden insana benzer türler olusmaya meydanlari bos tuttugumuzu yavrularimiza affa sunmaya biraz insaf be dostum..
Daha üstlenebilecegimiz ne cok görevler var... Saygiyla, sevgiyle, duyarliginla uyandirdigin bu yorumlari kutluyorum, tüm ictenligimle
TÜM YORUMLAR (4)