Affet bizi…
Mavi gözlü dev…
İzindeyiz dedik
Top yekun izne çıktık;
Birimiz dünyaya bedeliz diye
Çok övündük;
Ama çalışkan olamadık
Hep yerimizde Saydık
On beş yılda yaptığını
Altmış beş yılda Yapamadık
Bir daha çıksan diyorum Samsun dan..!
Şöyle bir dolaşsan; Amasya, Erzurum, Sivas, Ankara dan;
Tükürükte boğardın bizi;
Görsen memleketin halini…
Demokrasiyi uydurduk kılıfına;
Yasaları delik deşik ettik;
Memleketi yaşanmaz hale getirdik;
Nerde ise satacaktık bile…
Mavi gözlerini dikip;
Bu ne hal der gibi baktığında bize;
Korktuk senden tir tir titredik…
Sana cevap veremedik;
Kısacası bu kadarına cesaret edemedik…
Atam..!
Bu gün seni andık,
Ve yine çok utandık…
Kayıt Tarihi : 10.11.2003 15:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Gül](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/10/affet-bizi-atam.jpg)
'Yorulmadan beni takip edeceğinizi söylüyorsunuz. Fakat arkadaşlar, yorulmadan ne demek? Yorulmamak olur mu? Elbette yorulacaksınız. Benim sizden istediğim şey yorulmamak değil, yorulduğunuz zaman dahi durmadan yürümek, yorulduğunuz dakikada da dinlenmeden beni takip etmektir. Yorgunluk her insan, her mahlûk için tabii bir halettir, fakat insanda yorgunluğu yenebilecek mânevi bir kuvvet vardır ki, işte bu kuvvet yorulanları dinlendirmeden yürütür. '
O biliyor...
Sevgiler ve kutlarım...
TÜM YORUMLAR (18)