Affet Beni Salacak Şiiri - Merve Özcan 2

Gece urganı doluyor boynuma.
Ben kendimi hep aynı iple asıyorum affet...
Hayat ellerini çekmiyor yakamdan;
Ben hep kendimi savunuyorum affet.
Kırılganlığımı hırçınlığımla gizledim hep.
İçimdeki çocuğu güçlü tarafımla sakladım.
Geceler kahır yağmuru yağıyor üstüme sağanak sağanak...
Gök karabulutlu;
Gözlerim yağdı yağacak...
Boğazımda bir düğüm;
Kalbimde bir ağırlık,
Hayat yükünü çekmiyor sırtımdan.
Yılların ağırlığıyla boşluğa düştü yaşamak...
Adımlarım çaresiz...
Alfabem tek bir kelimeye muhtaç.
Gözlerim ufukta, ellerim titremekten yorgun...
Çaresiz kalmış bir çocuk gibi,
Hani olur ya balonu elinden alınmış;
Dudağı bükük, gözleri nemli, kirpikleri ıslak...
Affet... Vazgeçtim bu gece...
Yaşamaktan... Affet...
Affet beni...
Salacak...
-Merve Özcan