“Güzel Kadın”,özür dilerim.
Bu arada senin adın,
Bundan sonra “Güzel Kadın”.
Seni herkes böyle bilsin.
İsmini söylemeyeceğim.
O bende kalsın.
Kim olduğunu senin,
Kimseler bilmesin.
Bir sen, bir de ben bileceğim.
Sen, “Güzel Kadın”sın.
Evet, gerçekten çok güzelsin.
Bu aralar,farkındayım,
Bana biraz dargınsın.
Yeni aldığın kolyenin,
Farkına varmamışım.
“Güzel Kadın”,özür dilerim.
Ama beni bağışlamalısın.
Haklı bir nedenim var benim.
Ben senin gözlerinin esiriyim.
Ben gözlerinle efsunlanmışım.
Nasıl farkına varayım kolyenin?
Ben sadece gözlerine bakarım.
Ne olur kızma güzel kadın.
Gözlerinle beni sarhoş ettin.
Acımadan kölesi yaptın,
Beni gözlerinle aşkının.
İsmini söylemeyeceğim.
Kimseler adını sormasın,
Kim? demesinler bu güzel kadın.
Kim olduğunu ben bileyim.
Adın bende kalsın.
Bundan sonra senin adın,
“Güzel Kadın”.
Evet, gerçekten çok güzelsin.
Gördüğüm en güzel gözlerin,
En güzel yüzün,
En güzel gülüşün,
Tek sahibi sensin.
Affet beni “Güzel Kadın”
Nasıl farkına varayım kolyenin?
Madem ki, o gözlerin sahibisin,
Bu durumda suçlu sensin.
Kayıt Tarihi : 9.2.2005 20:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!