Affet beni çocuk Şiiri - Ahmet Arslan Ha ...

Affet beni çocuk
Çocuk denince Gazze, Gazze denince çocuk
Yarısı parçalanmış, yarısı boncuk boncuk
Bakar iken masumca, büyükler eder cak- cuk
Akıllara gelmez mi, neden, diye sorucuk

Affet beni çocuk
Irak’ta, Suriye’de, Afganistan, Yemende
Filistin, Ukrayna’da, oynamadın çimende
Çünkü zalim, dünyada, alçaklar var dümende
Senin için her çözüm, ya rafta ya sümende

Affet beni çocuk
Seni gördüğüm sahne, benim için gözyaşı
Zira sizden pek çoğu, doldurmamış bir yaşı
Elimden bir şey gelmez, başını kendin kaşı
Der, kocaman devletler, hem de onların başı

Affet beni çocuk
Yanında olamadım, tutamadım elini
Engelleyemedin ben, gelen bomba selini
Zulmün altında iken, doğrultmadım belini
Koruyamadım tozdan, saçlarının telini

Affet beni çocuk
Zalim yıktı evini, hem bıraktı aç, susuz
Ordan oraya sürdü, sen suçsuzdun kuşkusuz
Güveneceğin bir yer, yoktu, kaldın uykusuz
Dünya görmezden gelir, sana karşı kaygusuz

Affet beni çocuk
Allah etmiş emanet, ben Allah’a bıraktım
Siyonist zulmederken, ben de ona çıraktım
Kalben sanki yanında, ama senden ıraktım
Duam senleydi lakin yardımlarda çoraktım

Affet beni çocuk
Yaptıklarım ortada, yapmadığım Kafdağı
Seninle aramıza örmüşler kalleş ağı
Gelecek elbet bir gün helalleşmenin çağı
Helal etmezsen benden, kopar cennetin bağı

Affet beni çocuk
Affet beni çocuk
Afffffet beni çocuuk….. Ahmet Arslan hadimi…18524