Affet Beni Baba Şiiri - Mustafa Solak

Hayat ne zor be baba
Birileri acımasızca insanları ezerken
Birileri ise suya ekmek doğrayıp karnını doyuruyor.
Birileri her gece kadeh tokuştururken
Birileri ise açım diye bağıran çocuğuna göz yaşı döküyor
Bu nasıl adalettir baba nasıl?

Biliyorum Allah sevdiği kullarına acı çektirir
Biliyorum Yüce Mevlam ezilen kullarını görür
İsyan etmeden kadere iman ederek sıkıntılara göğüs germek
Yılmamak inatla savaşmak ve kısacası sabretmek lazım değil mi BABA

Gelemedim. Param yok be baba
O sıcak göğsüne başımı yaslayıp bir çocuk gibi ağlamak
Bağıra bağıra ağlamak isterdim
İsterdim be baba affet beni gelemedim

Biliyormusun baba bu dünya bana ne öğretti
Aşk diye bildiğim her şey yalanmış
Sevgi yalanmış uğruna her şeyi feda ettiğim sevgili yalanmış
Senin sevgin bambaşkaymış be baba yeni anladım affet beni

Bir hiç uğruna kapıyı suratına çarparak terk etmiştim ya seni
Aldanmışım gerçek sevgiyi görememişim
Affet beni baba affet

Şimdi sen gerçek aşkının yanındasın
Ben gelemedim sen gel bari
Elimden tut rüyalarıma gir affettim de bana
Ve beni de götür gerçek aşkına
Beni de götür o huzur dolu yeni hayatına
Allah’ ım ne yaptım ben neden izin verdin bana
Affet beni baba affet beni

Çok isterdim be baba
Mezarında ki toprağı üşüme diye ellerimle ısıtmayı
Mis gibi yeni açmış çiçekleri gözyaşlarımla sulamayı
Hiç olmazsa o şekilde sana oğlun olarak sarılmayı
Çok isterdim be baba çok

Belki o zaman affederdin beni
Belki o zaman tekrar severdin beni
Ne çare ki onu da beceremedim
Of of gelemedim param yok be baba