Affet Beni Allah’ım! -4-
Sen emrettin, ben terk ettim taati
Affet lütfen, şu mühmeli Allah’ım!
Hak olmadan, vefatımın saati
Affet lütfen, ben mühmeli Allah’ım!
“Haramlardan kaçın!” dedin sen bana
Dedin, “ Budur uygun olan ins cana!”
Nefse uyup, sırt çevirdim ben sana
Affet lütfen, ben asiyi Allah’ım!
İkaz ettin, nice müthiş afetle
El-Kur’an’dan, dersler verdin ayetle
Buna rağmen, amel ettim hep betle
Affet lütfen, ben gabiyi Allah’ım!
Az ömrümü, kem işlere yatırdım
Gençliğimi, heba edip bitirdim
Ben kendimi, bu sonuca götürdüm
Affet lütfen, şu şakiyi Allah’ım!
Yeterince, okumuşken ilimi
Ben kendime, reva gördüm zulüm’ü
Görüyorsun, perperişan halimi
Affet lütfen, şu nadanı Allah’ım!
Son derece, vakıf iken kitaba
Muhatapken, kitaptaki hitaba
Hakkı ile uyamadım o taba
Affet lütfen, ben gafili Allah’ım!
Biliyorken, bu hayatın sonunu
Furkan’ında, anlatmışken sen onu
Boş işlerde, heder ettim ben onu
Affet lütfen, bu bedbahtı Allah’ım!
Kulluk için, gelmiş iken bu dar’a
Ne yazık ki, pek etmedim müdara
Öte yanda, eylemeden madara
Affet lütfen, ben gedanı Allah’ım!
Cihat ŞAHİN
14.08.2023-İZMİR
Kayıt Tarihi : 14.8.2023 07:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!