Affet beni Şiiri - Tuna Yıldız

Sana söz vermiştim,badem gözlüm,
Son vedalaşmamızdı,unutacaktım
Seni de, firarımı yazıp,kaçıp giderken.
Neyin varsa gömecektim dizelerime,
İşte tıpkı ben,yine ben,aynı ben.
Affet beni en deli sevdam, ruhumun tek kadını,
Bilirsin çok sevdalarım ve de ayrılıklarım oldu.
Her ayrılığımdan şiirler doğdu,ben oldum.
Senden sonrası yokmuş,anlayamadım.
İşleyemedim,seni kağıtlara,kağıt aynı kağıt iken.
Kağıt yoruldu,kalem yoruldu,ben yoruldum.
Affet,ebedi,aşkım,kara sevdam,
Affet derbeder ayrılıklar şaiirini
Sözünü tutamadı,nağmert çıktı..!
Sen yaşama sebebim,varoluşum,
Kaldıramadım,hazmedemedim yokluğunu
Artık ben sende kalmışım
Affet beni varoluşum.