Affet Beni Şiiri - Sevilay Çelik

Düşlerimin boynu bükük artık,
Bedenim çaresiz ve bitkin
Öğrendikten sonra bugün her şeyi
Doktorum uzaklaşmalısın buradan,
Gitmelisin uzak şehirlere demesinden sonra
Anladım gitmem gerektiğini.
Sana bir şey söylemeden,
Kalbimdeki aşkınla gitmeliydim uzaklara
Söyleyemezdim sana olanları,
Üzülmeni hiç istemezdim benim için
Bir şey demeden çekip gitmeliydim hayatından.
Belki nefret edecektin benden,
Lanetler yağdıracaktın ardımdan,küfürler savuracaktın etrafa
Ama mecburdum gitmem gerekiyordu bu şehirden
Gözlerinin içine bakarak,
Sevmedim seni, hiç sevmedim demeliydim
Zorda olsa yapmalıydım bunu
Ama yapamadım
Hiçbir şey demeden sadece uzaklaştım
Otobüse bindiğimde götür beni çok uzaklara dedim
Tanımadığım bir şoföre,
Uçsuz bucaksız bir yere bırak beni,
Kimseler olmasın,götürdüğün yerlerde
Sessiz,sakin,tek başıma kalayım düşüncelerimle
Affet beni hayatımın anlamı
Affet beni
Gitmeliydim senin için bu şehirden,
Yok olmalıydım ortalıklardan.
Yokluğuma alışmalıydın,unutmalıydın beni yeni bir aşkla
Hayata tekrardan bağlanmalıydın
Seni hiç sevmediğimi düşünüyorsun şuan biliyorum
Ama ben tek başıma buralarda,
Kalbimdeki aşkınla kapatıyorum gözlerimi bu dünyaya…