Ben konuşmasam da,
Sen beni duyarsın, biliyorum.
Suskunluklarımızda,
Ayrı bir şehir saklıdır.
Haklı olmak değil,
Hayatımızın ortasına düşen karanlık...
Ne kadar haklı da olsan,
Ne kadar kırgın da olsan bana,
Madem ki yokluğun dayanılmaz...
Madem ki hayat sensiz geçmiyor.
Madem ki yüreğim kan çanağı...
Birazcık da olsan seviyorsan,
Birazcık da olsa değer veriyorsan,
Affedersin beni...
Ve tekrar,
Tutarsın ellerimi...
Kayıt Tarihi : 3.3.2016 15:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Nayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/03/affet-beni-104.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!