Affet,
Affet Sevgili Begonya,
Kafamın İçinde fırtınalar kopuyordu
Ruhum Aklım İle Bir Savaşa Girmişti
Konusu Hep Sen Olmuştun,
Bu Savaşın Sonunda Kaybeden Hep Bendim,
Bu Yüzden de Affet ,
Affet Begonya
Ruhum Ve Aklımı Bir Türlü İkna Edemedim
Bir Yanım Aşk Diye Çırpınırken
Diğer Yanım Kaç,
Kurtul Diyordu.
Bilemedim Begonya
Bilemedim Hayallerimin Kadını
Aşkın Bünyeme Zehir Olacağını
Özlemin Aklımı Böylesine Yıpratacağını,
Bilemedim Begonya
Bilemedim Hayallerimin Kadını.
Emre Bakır
Kayıt Tarihi : 31.3.2024 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
O Benim Begonyamdı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!