Affet Baba Şiiri - Fahrettin Özcan

Bu satırları yazarken hıçkırığa boğuldum
Affet baba senin kıymetini yeni anladım
Sana layık bir evlat olamadım biliyorum
Çokta geç olsa senden affını diliyorum

Beni okutmak için çok emek verdin
Hep okuyup büyük adam olacaksın derdin
Şeref ve haysiyetinden hiç ödün vermedin
Affet beni baba okuyup büyük adam olamadım

Gözü kör olsun şu gurbet ellerin
Ayırdı seni benden zalim kaderim
O nur yüzünü son bir kez göremedim
Boynuna sarılıpta doyasıya öpemedim

Çabuk gel dediler baban çok hasta
Yollar bitmek bilmedi uzadı uzadıkça
Geldim de bulamadım hasta yatağında
Yanında olamadım o son yolculuğunda

Beni dünya da bıraktın tek başıma
Nasıl dayanırım sensizliğin acısına
Gözlerim dolu dolu bakıp mezartaşına
Hergün okurum ruhun için fatiha