Affet aiç Şiiri - Sebahattin Kömürlü

Kaderi icat eden
Tüm suçları doğuran
Adalet dağıtırken kendi adil olmayan,
Haksızlık tohumunu kainata fırlatan,
Yaratıp ta kıskanan, kan emmeye doymayan,
Bir bilinmez belde de armağanlar vaat eden,
İsyana teşvik edip, ceza ile korkutan,
Tek hakim benim diye çığırtkanlar bağırtan,
Dün verdiği buyruğa, bu gün ambargo koyan,
Minderde görünmeden galip gelen pehlivan,
Yanınızdayım deyip bir kez selam vermeyen,
Şükrana ve duaya cevabı esirgeyen
Affedeceğim deyip, affını bildirmeyen,
Şu sonsuz tiyatronun tek ama tek sahibi,
Arzuladığı an dekorunu değiştirip
Salonu dolduran eşsiz boyutlarıyla
Tekrarı olmayacak seyirci istemeyen,
Provasız piyesi usanmadan seyreden,
Başrolden figürana alkış tutarcasına,
Hataları sessizce, başarıları öyle,
Takdirin yokmuş gibi,
Dilesen her oyuncu rolünü değiştirir,
Sabrın değil de nedir o hep aranan delil,
İsyan etsem de sana, affet bil dilimdendir.