Affet Şiiri - Mehmet Faruk Sepici

Anlattım, her yerde anlattım,
Dayanamadım, söyledim,
Sabrımın tükenişiydi bu,
Bağıra, çağıra, çılgıncasına,
Sesimin ulaştığı her yere,
Gücümün yettiğince,
Seni sevdiğimi haykırdım,

Dağlara, ovalara, göklere,
Nehirlere, ağaçlara, kuşlara,
Anlattım, herkese anlattım,
Artık kendime saklayamazdım,
Söyledim her rastladığıma,
Beni dinleyenlere, beni sevenlere,
Dinlemek istemiyenlere,
Kötülüğümü isteyenlere,
Herkese seni sevdiğimi söyledim,

Artık suçlu gibi dolaşmıyacağım,
Dağlarda, kırlarda, bu şehirde,
Artık utanıp saklamayacağım,
Gözyaşlarımı kimselerden,
Herkes, her şey bilecek, seni sevdiğimi,
Senin için ağladığımı,

Beni affet, bir sana söyleyemedim,
Anlatamadım, bir sana anlatamadım,
Ellerinden tutup, başımı kaldırıp,
Gözlerinin içine bakarak,
Seni seviyorum diyemedim,
Kelimeler yapıştı dudaklarıma,
Seni sevdiğimi, çok sevdiğimi,
Söylemeye bir türlü cesaret edemedim,
Beni affet, bir tek sana anlatamadım,
Anlatamadım, anlatamadım,
22.04.2000