Kırdıysam içinde yeşeren güzelliği,
Affet ki yeniden büyüsün.
Bir daha olursa boyun eğdir ki,
Kırık gönlün beni böyle kabullensin.
Suçumu belki göremem nedeni sensin,
Kör ettin gözlerimi, nasıl farketsin?
İnan ki sen benim tek sevdiğimsin,
Bazen aksini düşünsen de, yemin ederim.
Kolay değil, böylesi bir sevgiyi taşımak.
Kolay değil, böylesi bir güzelliğe bakmak.
Kolay deği,l her zaman beni anlamak.
Kolay değil, suçunu kabullenmek ve affedilmeyi beklemek.
Özledim gülümsemeni deliler gibi,
Kızdım kendime hatırladıkça neler ettiğimi,
Birgün beni affedersin değil mi?
Affettiğin gibi bundan önceki eşekliklerimi.
1999
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 8.7.2005 08:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/08/affet-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!