Affet Şiiri - Gülcan Arıkan

Seni bıraktığım yerden sana döndüm,
Affet bu hayatta ben en çok seni üzdüm.

Kaygısız,tasasız bir hayatken yaşamak istediğim,
Elini bıraktığım yerde seni bulabilirim diye ,
sana geri döndüm.

Nasıl kırıldım, kaç bin parçaya bölündüm
Yalnız hayat çabası değil,
küçülen hayeller ben büyüdükçe cabası...

Nokta gibi kaldı hayatımda hayatım pahasına istediklerim.
Avuttum kendimi belki bugün belki yarın yetişirim diye
sende unuttuğum o masum sevgiliye.

Seni bıraktığım yerden sana geri döndüm.
Şakaklarımda beyaz,alnımdaki kırışıklıklar hiçbiri değil de..
.
içimi acıttı düşünmek bile bunu ey küçüklüğüm !
Kendimi yaşamak istediğim yerde seni öldürdüm
Affet bu hayatta ben en çok seni üzdüm.