Affet Şiiri - Faruk Amaçlamak

Her hasretin ardında bir yokoluş, her yokoluşun kaderinde bir hayat vardır.
Ben hep bu kanıyla yaşadım.
Sensizliğinde düştüğüm bu yokoluşta, kendime yeni duvarlar örüp sağlam demirlerle bağlardım benliğimi. Kapımda yatan bir hayvanın yürek yakan haykırışına şahit olmak yüreğime sızzı, gözlerime yaşların doğmasına neden olurken, sensizlik beni fethedip kendi boyundurluğuna hapsetti.
Her akşam aklımda, kalbimde naralar atardın lanet olsun ki aşamıyordum içimde sana ördüğüm soğuk yüzlü taş duvarları.
Haykırsam da, ölüme meydan okusam da yine de uzaklık beni senden ediyordu.
Gönlümde taşıdığım sevda yükünden aciz değilim, gözlerimin ihtiyarlığı ve dirayetsizliği kadar.
Affet! Sevda çiçeğim, affet boran kuşum, şiir yüzlüm, şarkı gözlüm affet...