Affet Şiiri - Halil Türkoğlu

Affet
Aldım intihar dilekçeni
Biliyorum ağır zincirlerin
Her bir yerden sıktığını
Yaşamın köle pazarında
Bir fiyat aralığı bıraktığını

Affet
Kesik ağrıyan yerlerin
Görüyorum yazdığında
Kalıbından çıkan mürekkebini
Anlıyorum neye bulaştığını
Tarlanda süremedigin fikrine
Sürekli hükmünü yedirdigini.

Affet
Ve sende gel
Yanındayım bir ağacın
Dikkatlice göğe bakalım
Umudun hangi ölçekte
Ve ne ölçüde, sebebsizce
Başımıza geleceğini
İyice kavrayalım.

Yani ölenler oluyor bu uğurda
Toz, toprak kokuyor ayağa kalkan
Ve bütün bunlar toz, topraktan kopuyor
Affet
Ve elin el tutsun
Ne kadar sürer bilmiyorum o eli tutman
Bağışlarsan
Fırtına koptuğunda
Tutunacak bir elin olsun.