Affet Şiiri - Salih Ataşlı

Aynalar yalancı değil
Yüzümde kaybettiklerimin izleri
Yüreğim taşıyamıyor artık bu keşkeleri
Affet canımsın diyemedim

Aşk ansızın gelmişti oysa
Yürek kavrulmuştu aşkla
Ah! Biraz cesaretim olsa
Affet, seviyorum diyemedim

Çok zaman yaş oldun gözüme
Gönlüm kapıldı gülüşlerine
Gittin dert oldun içime
Affet, gitme diyemedim

Belki görmedin beni
Oysa hep yanı başındaydım
Aşk sarmıştı bedenimi
Affet, benimsin diyemedim

Şimdi pişmanlığın zirvesinde
Yapa yalnız yaşıyorum
Kalbim nefret ediyor benden
Affet, kal diyemedim

Yıllardır aşkını büyütüyorum yüreğimde
Aşkınla ısıtıyorum bedenimi
Benliğimi kaplayan kokunu çekiyorum içime
Affet, hoşça kal diyemedim.