Affet Şiiri - Ercan Güzel

Ne büyük ızdıraptır; ne büyük imtihan,

Bir kuşluk vaktinde arar, çağırırım seni,

Atamıyorum bu sevgiyi, ayrılığı candan,

Affet, koparamadım, yüreğimdeki buseni.

Gizil bir ağlamaklı hallere bürünürüm,

Zifiri karanlıklardan kopar, sessiz çığlığım,

Senden uzak ferlere, gözlere görünürüm,

Affet, görünmez gözlerin fecrine aşığım.

Lügatta sırlı sözcükler, nasırlanmış kalemimde,

Yazdıkça düşer gözümden, irkilir sanım,

Kainatta değişmez gerçek, vav ve mimde,

Affet, karşında iki kelam, tek satırlık lisanım.