Affet

yıldızlar kıydı nikahımızı geenin birinde
şahidimiz mehtapla ay,
yakamozsa devetlimidi
o ömrümün en güzel,en özel geesimde
ben pembe bulutlar üstünde,
sense gelinlerin en üzeli
bizi bir kuyruklu yıldız götürdü sevdanın kürsüsüne
ben de seni sevmiştim canım,
senin gibi ölesiye
gülüşün,günüme doğan güneş,
sesin yüreğimde seher esintisi,
bakışın yeşil bir vaha aşkın çölünde
yüreğindeki bana sunduğun sevgiyse
yeryüzündeki en büyük pahaydı
seninle güne merhaba demek,
hayatı seninle yudumlamak ne güzeldi.
sen bir saat minesi,bense akreple yelkovan,habire gönlünde dönüp duran,
ben bir nişangah,sense bir oktun,
hedefi daima onikiden vuran
sevdamızsa bir yemindi her iki gönülde
dünya durdukça duraak olan
daha ne isterdi sevipte,sevilmiş olan ?
gel zaman,git zaman
ne yaptım ben,şımardıkça şımardım
sense demedin hiçbirzaman..of,aman,
ahhh ben nekadar nadimim bir bilsen
bilemedim o eşsiz sevginin değerini
kırdım seni biteviye
sandım ki...o sınırsız hoşgörün
bağlılığın süreek ilanihayiye,
ve...sonunda olan oldu,kırıldı kalbin,
kristal misali sessizce
kayıp gittin elimden meçhule,
heyhat...ne geç anladım hatamı
gek...desem şimdi,yada yüreklenip ben gelsem,
bağışlar mısın beni ?
öpsem ayaklarının bastığı her milim toprağı,
kapansam dizlerine izin versen
affına nail olabilirmiyim aaba ?
ama olmaz..olamaz değil mi ?
öyle suçlu,öyle günahkarım ki sana karşı,
küs bana,senden sonra aşkımıza şahit olan yıldızlar,katran kaeası gecelerimi aydınlatmıyorlar
ay doğmadı sen sen gideli.mehtapsa hepten yitik,
güneş ne ısıtıyor,ne de aydınlatıyor
kör karanlıklar içindeyim
kah üşüyor,kah lor,kor ateşlerde yüreğim
ve de nadim..
bir büyüklük et,ne olur affet beni,affet,affet,
toksa sonum sensiz felaket,felaket.

G.M.A