Dinin Maliki, senden harice dil döktürme.
Kimselerin önünde, el açıp bel büktürme.
Yarattın, ulvi, süfli, tüm güzeli, çirkini.
Uzak eyle, kalbimden, şirki, nefreti, kini.
Seven bağışlar affet, kalksın dargınlık, küsü.
Müjde, hoşgörü, sabır, aşkın özü ülküsü.
Anlarsın dilimdeki sırrı, hasreti sözü.
Gel, sar sarmala gülü dikeni, külü közü.
Kayıt Tarihi : 14.8.2016 23:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Söylenecek söz kalmadığında, Dilden dökülen sözdür, HAYIRLISI.
![Rubil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/14/affet-199.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!