Affet..! Şiiri - Sevil Kutlu 2

Çorak bir bozkır gibiyim huzurunda...
Ne bir ot bitmiş bugüne kadar toprağımda,
Ne de bir hayra uzanmış elim...!

Hakkıyla zikredemedim Seni,
Hakkıyla el açıp yalvaramadım bile...
Bir damla gözyaşı dahi dökemedim huzurunda,
Gafletimi affet Yarabbi!

Sana layık kul olamadığım halde
Huzuruna geldiğimde
''Kulum! ''demeni istiyorum,cüretimi affet...

Sen hep yanımda olduğun halde,
Sana uzak kaldım,
Sen'den başka her şeyi aradım ama Seni hiç aramadım...
Her gün adım adım da olsa ilerlemem gerektiği halde
Hep geri geri gitti ayaklarım,
Hep yerimde saydım, affet..!

Aşkından ağlaması gereken gözlerim,
Hep dünyevi arzuları uğruna yaş akıttı,
Hep dünyevi sevgileri kazanma uğrunda can attı,affet..!

Seni ağırlaması gereken kalbim,
Sen'den başka her misafiri ağırladı,affet..!

Hep Seni söylemesi gereken dilim,
Sen'den başka her malayaniyi söyledi,affet..!

Ama,bizler Senin kulunuz Yarabbi!
Kula hatasını bilip tövbe etmek,efendiye ise affetmek yaraşır.
Ümmet-i Muhammed'i affet..!