Affet… Şiiri - Mustafa Tekağa

Bu akşam yine seninleyim,
Her gün olduğu gibi.
Seninleyim, seninleyim ama,
Dertlerin zincirine bir halka eklenmiş gibi

Şarkılar dinledim, yine seni hatırlattı
Uyumak istedim, hayaller yalnız bırakmadı
Bir sigara yaktım, bir nefes duman
Duman gördüm, sonumu hatırlattı…

Uzaklardayım biliyorum, kalpler yakın
Belki öyle düşünüyorum, sen uzaksın
Her gece satır satır mektuplarını tekrarlarım
Kaderim buymuş, felek utansın

Şiir, şiir… yok başka teselli
Göz açsam, kapatsam hep hayali,
Kurtulmak istiyorum, dayanamaz oldum
Ya sen gel, ya bir haber
Ya da olacak artık beklenen kader…

Teselli aradım sazda, saz çalmaz
Şiir söyledim inan, gönül aldanmaz
Ne olur affet, artık ne olur.
Bu ayrılığa, bu acıya gönül dayanmaz…

Yerköy,
1987