Affederim dönersen Şiiri - Alptekin Kılıç

yüzümdeki çizgiler,anlatsın beni sana
şimdi,ne kaldı,gençligimden bana
şöyle dönüptete,geriye baktıgımda
tamda,tüm yaşadıklarım gelir aklıma.

oysa ne zordu,beni sana anlatmak
adını söyleyip,kalbine yazmak
bir ağacın gövdesine kazımak
dallarında yapraklarında solumak
yanmak seninle,ateşe dayanmak

aklıma düşerde yüzün,uyuyamam
hangi yıldızda saklısınki,bilemem
hangi karanlık kuytularda izin
ayın gölgesindemisin,ah!bir bilsem
alıpta seni,rüyalarıma getirsem.

sığmaz oldum, odama,evime
dayanmaz gönlüm,senin hasretine
söz geçiremedim,aklıma yüregime
ezberlettim seni,her bir zerreme
ezberlettim adını,kemiksiz dilime

artık:dört duvara sığmaz oldum
derdime ortak,gölgemi buldum
sokakların kalabalığın yanlızlıgım
kimsesizliğimde,yoklugu sensizligim
yoklugunda aşkının,hasretini buldum

bilmiyorsun,anladım,sevmesini
unuttun belliki söyledigin sözlerini
ben unutmadım o yalan gözlerini
alışırım artık yaşarım sensizliğimi
ben çekerim kahrının ,çilesini

gecelerim karanlık katrana bulaşmış
saçım ,sakalım,birbirine karışmış
çaresizlik yoksunluk beni bitirmiş
umut yitmiş:
zaman geçmiş.

bir damlaydı yağmur oldu gözlerim
pişmanlıkla dolu tüm kelimelerim
savrulur bedenim..savrulur ellerim
ilmek ilmek dagılır çözülür dizlerim
dagılır kavrulur ,yanar yüregim

kaderim deyip,yaşarım ben sensizde
tuz basarım yaralarıma gecelerce inleyip
çeker giderim son sözümü söyleyip
çeker giderim kalbinden silinip
kahrederim bir gece sana veda edip

bir nefeslik ömrümüz kalmışken
bir gün olurda geri gelmek istersen
pişmanım affet affet beni dersen
adımı bir kere bile söylesen
affederim dayanamam gözünde bir damla yaş görürsem.