Affeden Şiiri - Gül Atar

Bana yapılan iyilikler hariç, bütün kötülükleri
Unuturum, affederim, sabrederim.
Karşımdakini iyiliğimle ezerim.
Öyle bir hoşgörü vardır ki bende,
Beni benden alıp gidenleri bile,
Bir gün başa dönüp yine severim.
Bırak onlar utansın yaptıklarından,
Bırak onun yüzü kızarsın utancından.
Ben uyurum rahat rahat.
Uyuyamadığım gecelerin hesabını,
Bundan sonra vicdanına onlar versin.
Bir kol iki kere aynı yerden kırılmaz derler,
Denenmiş denemez derler,
Okunmuş kitap, tekrar tekrar okunmaz derler.
Peki ya içinde aşk yazıyorsa…
Aşkın bir açıklaması olur mu?
Mantık aşka gem vurur mu?