Yüzüm yok karşına çıkmaya af dilemeye bile inan,
Biliyorum düşüncesizliğimle incittim yüreğini..
Çırpınırken, yalnızlığımla başbaşayken
O yürek olmuştu bana hayat veren..
Affedemem kendimi öyle üzgünümki,
İçim içime sığmıyor,fırtınalar esiyor içimde,
Daralıyor dünyam,cendere oluyor yalnızlığım,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Daralıyor dünyam,cendere oluyor yalnızlığım,
Affedemem kendimi,sen affetsen bile...
Hiç böyle bir duruma düştümmü bilmiyorum ama affetmek her iki durumda da gereklidir. Kutluyorum Yusuf bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta