Affedemedim Şiiri - Saadet Pınar Kaya

İçim o kadar dolu ki
Kimselere anlatmaya
Gücüm kalmadı.
Artık ne sevmeye kalbim
Ne gülmeye gamzem kalmadı.
Kıyıya vurmuş tekne gibi
Ne bağlanmaya yüreğim
Ne tutunmaya iplerim
Ne açılmaya yelkenim
Ne de ölmeye yüreğim kalmadı.

Ben bittim sevdiğim
Ne bitişimi izlemeye dostum
Ne yeni bir başlangıca özüm
Ne sahilimize gidecek cesaretim
Ne ilk günkü o sözüm
Hani demiştim ya
' Ben tek seni sevdim'
Kalmadı sevgilim
Hiçim bile kalmadı.

Alabora değildi bu sanki
Bir kayboluş hikayesi
Kendimi,
Kendimde kaybettim
Tekneyi bulurlar ya bir köşede
Benim artık bulunmuyor yüreğim.
Tamir edilmez kırığım,
Kendimi bulmaya ayna kalmadı

Hani sevmiştik ya sefaletle
Hani esarettin gelmiştim ya
Hani sonra 'son günümüz'
Demiştin ya
Hani öptürmemiştim ya
Affet sevdiğim, affet yüreğim
Sen affetsen de ben affedemedim.