Üzüm karası göz zifir kaşları
Ard arda yağıyor çakıl taşları
Kim dindirir gözde akan yaşları
Döküldü yüreğim, affedemedim..!
Sanmasın derdime dermanım oldu
Ömrü mizanıma fermanım oldu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
