bir kave buldum
kenarında zihnimin
düşmüş artakalan düşlerimden
hani affan dedenin takıldığı
ilk kazığımı burda yedim ben
ilk kazığımı affan dededen
affan dede ver paramı geri
al git köhnemiş senelerimi
büyüklerim anlattı
hayal kurmaya da burda başlamışım
al demiş affan dede
yak
bi tane de sen yak
sıkıştırmışım ilk hayali göz kapaklarımın arasına
başta göz yaşı yapmış
alışmışım sonra
çocukluğumu vermişim sonra
bir hayale affan dedeye
ilk kazığımı burda yedim ben
ilk kazığımı affan dededen
affan dede ver paramı geri
al git köhnemiş senelerimi
sonra allayıp pullayıp
sattı bana çocukluğumu
bozuk yumurtayı dışından nasıl anlarsın ki
baktım fuzuli
atsan atılmaz satsan satılmaz
getirdim geri affan dedeye
keşke bunun yerine bir hayalim olsa şimdi
ilk kazığımı burda yedim ben
ilk kazığımı affan dededen
affan dede ver paramı geri
al git köhnemiş senelerimi
Kayıt Tarihi : 29.6.2006 16:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk Affan dedeye para saydım, Sattı bana çocukluğumu. Artık ne yaşım var ne de adım; Bilmiyorum kim olduğumu. Hiç bir şey sorulmasın benden; Haberim yok olan bitenden. Bu bahar havası, bu bahçe; Havuzda su şırıl şırıldır. Uçurtmam bulutlardan yüce, Zıpzıplarım pırıl pırıldır. Ne güzel dönüyor çemberim; Hiç bitmese horoz şekerim! Cahit Sıtkı Tarancı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!