Aff Şiiri - Maşide Kılınç

Kör bir acı sızlatır tuz basık yaramı
Lal yürekler anlamaz beni
Yaktım gittiğin her geceyi usumda
Hafızamı batıl inanç saydım
Ne hatırlatıyorsa bana
Sana dair
Sus günah diyorum
İsyan eden inançsız hafızama karşı
Dua dua yakaran mümin oluyorum

Gidişine mana bulamadıkça
Sabır diliyorum ismi Es-Sabur olandan
Hayrı ve şerri yaratana olan inancımda
Gidişin hayır mıydı şer miydi bilmiyorum
İbrahim suresinde ayet olanın inancına sığınıyorum
'Sakın, Allah'ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! '

Ruhum sıkıştığı günahkâr bedenimden kaçmak istedikçe
El-Basit diyorum dilime tespih ediyorum
Darlanmadıkça O'nu anmayan dilim utanır şimdi
Muhtacım o güzel isminin manasına
El-Basit diyorum utansa da susturma dilimi Ya Rab
En dar anımda da en ferah anımda da
Şah damarımdan bile daha yakınsın bana bilirim
A m e n n a

Gittiğinden beri
İnanç kaplayan yüreğim anladı ki
Gece gündüz tövbe ederken
Dua dua ağlamamın sebebi
Af dilerken utandığım yüreğimi kirleten senli günahım

Gençliğin en hevesli yıllarında
Günahtan hiç çekinmeyen nefsim
Şimdi geçmişe baktıkça
Ağlamaktan bitap düşüyor
Ey ayetlerine sığındığım
Geçmişimi astım ellerimden
Sana açtıkça her duam da
Ellerim senin huzuruna layık değil bilirim
Arınmak istiyorum
Affet
...