Afetname Şiiri - İmsak Kılıç

AFETNAME

Yine bahar geldi ekin ayları
Yalçın Hocadaki niyeti seyret
Sürecek ekecek hep tarlaları
Bitip tükenmeyen zahmeti seyret

Bitip tükenmeyen zahmet olanda
Zor çetin işlere çare bulanda
Berta köylerinden ırgat gelende
Onlara yapılan hürmeti seyret

Onlara yapılan hürmet hoş idi
Bu nasıl eziyet nasıl iş idi
Tarlanın yarısı sade taş idi
Bırak orasını rahmeti seyret

Bırak orasını rahmet yağarsa
Ortalığı berekete boğarsa
Mahsulatı anbarlara sığmazsa
Yalçın Hocadaki şöhreti seyret

Yalçın Hocadaki şöhret ne çare
Hayaller adamı eder biçare
Kazdı ekti ama gezdi avare
Kenarda köşede gıybeti seyret

Kenarda köşede gıybet ne ise
Mevsim tez dolandı geldi Mayısa
Herkes uyur ama düşman uyusa
Kime nasip kime kısmeti seyret

Kime nasip kime kısmet yiyen kim
Bu haberi söylemesen duyan kim
Bir bakın ki karaları giyen kim
Bir de tarladaki afeti seyret

Bir de tarladaki afet göründü
Yalçın Hoca matemlere büründü
Geceleri beklemeye erindi
Türlü akıl veren milleti seyret

Türlü akıl veren millet söz imiş
Bostan bayır imiş tarla düz imiş
Ayı daldan yemiş domuz kazımış
Bak işin yok ise nefreti seyret

Bak işin yok ise nefret beyhude
Haşarlar kulufak çeperler yerde
Yalçın Hoca dayanamaz bu derde
Aciz başa gelen zülmeti seyret

İmsak KILIÇ