Köyde ahşap evimiz bir sırttaydı
Canlarımız hep ovaya bakardı.
Irmak ovayı ikiye bölerek,
Bazen hırçın, bazen durgun akardı.
Irmakta yaban gazları yüzerdi.
Turnalar hep sazlıkta öterdi.
Yöreye bahar mevsimi gelince;
Leylekler kocaman yuva yapardı.
Şimdi koca sazlığı kuruttular.
Kuşların yuvasını dağıttılar.
Canlılar buraya uğramaz oldu.
Yaşam alanlarını yok ettiler.
Büyükçe yeşillikti sazlık alan.
Burası aniden edildi talan.
Irmak yatağı imara açıldı.
Afete davetti, geriye kalan.
Kayıt Tarihi : 23.1.2022 17:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!