Bilmiyorum hayat duymuyor musun beni…
Yaşanan onca şey seninle ilgili…
Kaderimiz senin sırdaşın gibi…
Dile gelse de nefesin susuyorsun…
Afetlerinle tanıştırdın bizi bazen,
Yemyeşil kırlarında güler,koşarken,
Acıyı da gördük tazece…
Şu kısacık ömürlükte psikoloji denilen her şey bozulmuş…
Hani her insanın bir felsefesi olur ya her şey birbirinden çalıntı olmuş…
Ne yaptığımızı anlayamıyoruz biz çoktan sınavda kalmışken…
Sıfırları tüketip batık bir gemi gibi,
Sesli bir fırtınada sessizce dibe vurmuşken,
Her şey bitmiş olacak…
Hayat anladım ki beni duyuyorsun…
Sende insanlara kırılmışsın,
Seni mahçup ettiklerinde…
Ve şimdi Afetinle susuyorsun…
Yazan:Arzu Saim
Tarih: 13.05.2008
Arzu SaimKayıt Tarihi : 15.1.2011 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
geldi bana hörmet ve taktirlerimle
TÜM YORUMLAR (11)