Afet-i Aşk Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Afet-i Aşk

Koskoca diyarda açar bir çiçek,
Zamanı alır avuçlarının içine,
Mevsimlerden baharı yaşatır,
Aşk çiçekleri sarar her yanı,
Sevgiyle dans eder yürekler…

Gönüllerde açar menekşeler,
Yağmurlar sevişir toprağıyla,
Mutluluk yayılır,
Aşk rüzgarının kokusuyla…

Yıldızlar oynaşır ay’ıyla,
Karanlıklar terk eder geceyi,
Güneş kavuşur aydınlığına,
Adına Afet-i Aşk derler...

Bedenler buluşur sevgiyle,
Ateş basar tenleri,
Yangın yerıne döner yürekler,
İç içe sarmaş dolaş geçer zaman.

Sevinç çığlığı atar yürekler,
Haykırırlar avaz avaz,
Gözler de gülümseyişler başlar,
Derinliğine dalar sevdalar,
Adına Afet-i Aşk derler…

Heyecan sarar benliğini,
Tebessümler eksilmez dudaklardan,
Dans eder yağmurlar,
Dolu dolu yağar saçlara,
Islak saçların bile,
Savrulur kısrağın yelesi gibi,
Bırakır kendini rüzgara,
Kahkahalar atar şimşekler…

Senin gözlerin,
Senin ruhun, asaletin,
Şiirler yazdırır şairlere,
Şarkılar seni söyler,
‘Adına Afet-i Aşk derler...