AFET HAKKIN AZABI!
Niye artar dünyada hiç durmadan belalar?
Kimselerde huzur yok, korku hâkim kalplere
Afet, afet üstüne, ekser neden kan ağlar?
Nedir acep hikmeti, olmaz bunlar yok yere?
Diyor sözde uzmanlar, bu doğanın gazabı
Niçin kızdıysa doğa, öfke kusar eksere
Doğa kim ki beşere, reva görsün azabı?
Niye işi vermezler, şu uzmanlar Ekbere?
İnsanlık raydan çıkıp, düşerken bataklara
Nasıl kızmaz yaratan, haddi aşan beşere?
Bir de onun hükmünü, verirse ortaklara
Hiç vermez mi azabı, o Müntakim bi-şerre?
Evren onun mülküdür, cümle mahlûk ona abd
Tek tasarruf yetkisi, ona ait mülkünde
İndirdiği yasaya, hayır derse o ibad
Ceza haktır elbette, her asiye indinde.
Kitab-ı mübininde, çoktur bunun misali
Yoldan çıkan topluma, neler yapmış kayıtta
Huy edince kendine, kahir ümmet pis hali
Duçar olup azaba, olmuş tümü kayıpta.
Yok, tesadüf evrende, her şey takdir iledir
Kul hizaya gelmezse, azap iner başına!
Mülkünde şakiliğe, izin vermez o Kadir
Hak edeni yok eder, bakmaz gözün yaşına!
Ya Rab bizler cahiliz, mühlet lütfet bizlere
Et yeniden muhatap, sen ümmeti Kur’anla!
Kulağımızı kapatıp, kitap dışı sözlere
Ölene dek dost eyle, son ilahi fermanla!
Terk edilen hak yola, döndür tekrar milleti
Kavm-i Yunus misali, muaf eyle gazaptan!
Kalplere iman verip, derk ettir ki zilleti
Olmayalım hissedar, dünya ahret azaptan!
Cihat ŞAHİN
11.08.2018-İZMİR
Kayıt Tarihi : 11.8.2018 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!