Yağmur yağdı sel geldi
Alıp götürdü bütün ektiklerimizi
Onlar bizim bir yıllık emeğimiz
Bir yıllık geçim kaynağımızdı
Çocukken bir dolu yağmıştı bahçemize
Yumurta büyüklüğündeydi çoğusu
Ağaçlarımızdaki tüm meyveleri
Yere dökmüştü dallarıyla birlikte
Dolu dindikten sonra
Annemin hüngür hüngür ağlayışını
Gün gibi hatırlarım
Niçin ağladığını sorduğumda
O meyveler bizim rızkımızdı demişti
Çocuktum o zaman anlayamamıştım
Şimdi iyi biliyorum afetlerin yıkımını
Nedense afet hep yoksulları vurur
Bir şey yapmaz zenginlere
Çok emin değilim ama
Tanrıda mı zenginlerden yana ne
Kayıt Tarihi : 29.10.2006 20:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!