Afet, önce göğün ikinci katında koptu,
Tanrı güneşi buluttan torbasına soktu;
sonra ışıktan sopasını savurdu sağa sola,
kim bilir kimleri dövdü öfkeyle bağıra bağıra.
Dayaktan kurtulmak için bulutlar,
fırtına oldular,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta