Öfkelerinde
Patlayan bir volkandı aşk...
Kinlerin unutmazlıgın,
Tabiatı yok eden lav hoyratlıgında,
Yakar geçerdi.
Zaten çoktan kül olmuş bir aşk,
Kızıl kordu.
Kül serpmezdi.
İnsan kaçmazdı.
Yılan yanmaz,
Kuş çığırmaz...dı
Öfkelerinin ertesinde
Yok olurdu herşey
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!