Aferna-uzaktasın Şiiri - Aferna

Sevemiyorum,sevme duygumu sende unuttum,
Sen asfaltıma yağan yağmura bulutsun,
Kalbin bir hazine,define kuruntun..
Sevginin kavramı dün biz iken bugün siz mi?

Mutsuzluğu resmettim teninden olan kağıtlara,
Kalbimi göğsümden kesip çıkar beni bağırtmadan!
Doluyor gözlerim adını her duyduğumda,
SEN HEM UYKULARIMDASIN HEMDE UYKUSUZLUĞUMDA.

Kalbimdeki ebedi sevdandan baya bi yorgunum,
Ayaklarım bedenimi artık taşıyamaz oldu,
SENİN BEDENİNİ DEĞİL ASLINDA RUHUNU SEVDİM,
BU YÜZDEN ELDE ETMEK GİBİ İSTEĞİM ASLA OLMADI.

Hayallerimin en dip noktasına dokunsun elin,
Ben,kalbinin sokağında hapis kalan bi selim,
Kalbimin tek görevi kan pompalamak gittiğinden beri,
BENDE BALIK HAFIZASI OLSA DAHİ UNUTMAM SENİ

Son bi koku alma hakkım olsa senin kokun olurdu,
Gözlerin bi denizdi, ve ben en dibinde boğuldum,
Elimi bıraktığından bu yana,elimi kalem tutar oldu,
Düşmanım senken asla saldıramaz ordum,

Sen benim dünümken,şimdi kime yarınsın?
Uzaktasın yakında değil,soyut bi duygu kansız,
Sensizlik; cennetin ortasında cehennem,
Ben hayatta kalamam asla sen ölensen,

Sana bi merdiven gidiyor ama son basamağı yok,
Birimizin bile yarına sağ kalma garantisi yok,
Gözünün rengi beni uykudan eden kahve ton,
Sevgisizlikten mahkumsun,gel kalbime hapsol,

Sevgin öyleki dayanamadı bulutlar bile ağladı,
Kalbime hapsettim seni aklımda kalmadın,
Parfümüm olsun üstüme gül kokun,
SEN BENDE TONLA VARKEN BEN SENDE BİR GRAM BİLE YOKUM.