Âb-ı engûr veş nefes alır çeşm-i giryânının âveri
Vahdet-i dost arzuladım ki sen menem giryânıma arâzi ola idin
Acîbe var mıdır ki dilsiz bir âdem olasın mene gâh-ı âilende
Olmuşam bu âfâkî âlemin adl-i adîmülimkânından âgâh
Âfâk'ımı çeler bu âcz-i hâl ü âlem akabinde
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta